Logistiek en bevoorrading Het belang van een goede bevoorrading wordt nog wel eens onderschat. Zeker ook bij gevechtseenheden. De militaire geschiedenis kent vele voorbeelden waarbij door slechte bevoorrading door te lange aanvoerlijnen een operatie mislukte. Het credo “zonder logistiek geen tactiek” is dan ook belangrijk gegeven om bij het plannen van acties terdege rekening mee te houden Dat geldt voor iedere eenheid en het gold dus ook zeker bij 103 Verkenningsbataljon met zijn vergaande verkennende acties en opgaven. Zoal als al eerder verhaald in het hoofdstuk ‘De Kracht van een verkenningsbataljon’ werd het bataljon geacht ook logistiek zelfstandig op te kunnen treden. In ieder geval gedurende een vastgestelde tijd van 72 uur. Die zich zelfverzorgende zelfstandigheid werd zeker wat betreft de voeding, doorgevoerd tot op het enkele voertuig. Er werd wel gezorgd voor de aanvulling van benodigde munitie en ook werden de voertuigen zoveel mogelijk regelmatig afgetankt. Maar de komende acties zouden uiteindelijk de echte behoefte bepalen. De organisatie van de bevoorrading vond plaats vanuit de legerplaats Seedorf. In 1965 werd besloten om de parate brigades, die beginjaren zestig waren geformeerd, logistiek te verzelfstandigen. Zo kreeg 41 Pantserbrigade in Seedorf 41 Bevoorradingscompagnie, 41 Herstelcompagnie en 41 Geneeskundige compagnie in de organisatie. Deze drie logistieke eenheden werden in 1966 als 41 Treinenbataljon (Tnbat) gehergroepeerd. In 1984 werd de staf van 41Tnbat opgeheven, waarna 41 Tnbat en 840 zwaar transportcompagnie rechtstreeks onder bevel kwamen van C-41 Pabrig. De taakstelling was het bevoorraden van de brigade-eenheden, inclusief 103 Verkenningsbataljon en 41 Geniebataljon, met klasse I goederen (voeding, water), klasse III goederen (brandstof, olie, smeermiddelen) en van de munitie. 41 Bevocie beschikte over een aanvulling op de munitie (klasse V) voorraad (OMU) van de brigade, de z.g. “ijzeren voorraad,” om naar verwachting een munitieverbruik tot circa vijf dagen te dekken. Het treinenbataljon was verantwoordelijk en ingericht voor het distribueren en afvoeren van PSUgoederen, het inrichten en in bedrijf houden van een gravendienst-verzamelplaats, een veldpostkantoor en het aanhouden van een voorraad klasse I, III en V goederen. Verder het vervoer van rupsvoertuigen en het logistiek ondersteunen van de Noord Duitse laagvlakte oefenende NL-eenheden. Maar ook het, klok rond, in bedrijf houden van een verdeelplaats KL III (jerrycans, olie en smeermiddelen) in Seedorf. De aanvoer uit NL gebeurde via de dagelijkse lijndienst. Het treinenbataljon deed zaken met 103 Verkbat via de logistieke deelsecties van het SSV-Esk die bij oefeningen en daadwerkelijke acties optraden als goederentrein waarin alle elementen van bevoorrading en steunverlening aanwezig waren. De gevechtseskadrons vielen dus doorgaans terug op de bataljonsgoederentrein, die ervoor moest zorgen voldoende bevoorrading in de diverse klassen met zich mee te voeren. 49
51 Online Touch Logistiek en bevoorrading Home